بررسی کیفیّت ساختاری مقالات منتشرشده در مجلات علمی- پژوهشی علوم پزشکی کشور ایران در سال‏های ۱۳۸۹-۱۳۹۱، بر اساس دستورالعمل کمیته بین‏ المللی سردبیران مجلات پزشکی (icmje)

زمینه و هدف: شیوه تدوین و تنظیم مقالات بر اساس دستورالعمل‏های علمی، یکی از عواملی است که بر کیفیّت ساختاری مقالات تأثیر می‏گذارد. این مطالعه، با هدف ارزشیابی کیفیّت ساختاری مقالات منتشرشده در مجلات علمی- پژوهشی علوم پزشکی ایران براساس دستورالعمل بین‏المللی کمیته سردبیران مجلات پزشکی (icmje) انجام گرفت. روش تحقیق: این مطالعه، به روش توصیفی و بر روی 150 مقاله از 15 مجله علمی- پژوهشی پزشکی انجام گردید. مجلات، با روش نمونه گیری ساده و مقالات هر مجله با روش نمونه‏گیری منظّم انتخاب شدند. میزان تطابق بخش های مختلف مقالات با دستورالعمل icmje، توسط سیاهه وارسی محقّق ساخته سنجیده شد و برای تجزیه و تحلیل داده‏ها، از آزمون‏های آماری نسبت، کروسکال والیس و من ویتنی، در سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بخش‏های جداول (09/94%)، یافته ها (77/85%) و مقدمه (16/82%)، بر اساس دستورالعمل مذکور، بیشترین امتیاز را کسب نموده و در وضعیت مطلوب قرار داشتند و بخش های تصاویر (89/16%)، نمودارها و اختصارات (32/59%)، چکیده (37/61%) و روش پژوهش (4/64%)، کم ترین امتیاز را به خود اختصاص دادند؛ همچنین بین میانگین نمرات مقالات بر اساس انطباق با دستورالعمل مذکور و زمینه های موضوعی مقالات، تفاوت معنی داری وجود داشت (000/0 = p‏ )، ولی بین نمرات مقالات و سال انتشار و زبان مقالات، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (07/0 =p‏ ). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کیفیّت ساختاری در برخی بخش های مقالات، دارای اشکالات فراوانی است؛ از این رو، آشنایی بیشتر نویسندگان با اصول مقاله نویسی و دقّت و توجّه ویراستاران در بازبینی بخش های مختلف مقالات، ضروری به نظر می‏رسد.